Eerst een leeuw, dan een lekke band

Vanmorgen om 7.30 uur stond 'work' op de planning. Uiteindelijk zijn we om 8.30 uur gereedschap gaan pakken. We namen spades, snoeischaren en ander tuingereedschap mee. De taak van vandaag: een strook langs het hekwerk van Campfire Safaris ontbossen om een brand te kunnen veroorzaken bij een windstille dag. Dit is goed voor de bodem, want dan kan er nieuwe vegetatie groeien. We stonden tot 10.00 uur in de brandende zon en het zweet liep lans ons gezicht af. Omdat het gereedschap allemaal super bot was konden we hier niets mee. Dan maar gedragen als een olifant en alle bomen, takken en planten afbreken met lomp geweld. Dit kost veel spierkracht en dus ook super veel energie.

Toen we om 10.00 uur terug naar Campfire Safaris liepen en het gereedschap op geruimd hadden konden we even opfrissen. Hier hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. We hadden eigenlijk om 10.00 uur een lezing ‘hunting and poaching’ maar die werd verzet naar 11.00 uur.

Nu kenden ze wel de tijd. Om 11.00 uur ging iedereen naar boven en werd de lezing gehouden. Het was voor een groot deel een discussielezing. We moesten gaan brainstormen over hunting, conservation en poaching. Bij hunting en poaching werden woorden genoemd als moord, wapens, geld, lijden, illegaal enz. Na de brainstorm vertelde Laetitia het verschil tussen hunting en poaching.

Hunting is jagen, hierbij worden na een telling een bepaalde hoeveelheid dieren doodgeschoten (direct met een kogel door de hersenen) om overbegrazing te voorkomen en te beperken. Het is om evenwicht binnen het ecosysteem te bewaren en om bepaalde andere dieren te beschermen tegen overbegrazing door andere dieren. Want wat heb je liever, sterven aan honger of zonder te lijden met een kogel door je kop? Lekker grof zo, die gedachten, allebei net erg negatief. Maar toch kies ik voor hunting in plaats van poaching. Want poaching is stropen en dat is illegaal, hier worden strikken en ander methoden gebruikt waarbij de dieren veel te lijden hebben en langzaam sterven. We hebben een filmpje gezien van een olifant die in een strik gelopen was en met een half geamputeed been verder liep. Geloof me, dat wil je niet zien. Poaching is ook om geld te verdienen, mensen verkopen de huiden en het vlees om zelf geld in het laatje te krijgen. Al met al een echt discussieonderwerp. Allemaal erg stil en met weinig woorden hebben we na een bijna drie uur durende lezing onze spullen gepakt voor de gamedrive van de middag en avond.

Om 15.30 uur zijn we vertrokken met de jeep van Naledi. We zagen al snel een paar impala’s en ook een dode impala in de boom hangen, die ten prooi was gevallen door een luipaard. Tja dat is wildlife. Een stuk verder op zagen we een leeuw liggen. We gingen ofroad om bij hem te komen en kwamen tot ongeveer 5 meter afstand. Echt een mooi beest zeg, en die poten, die zijn groot joh! Hij keek ons aan, om te kijken wat wij waren en deden, daarna ging hij op zijn zij liggen en deed net of wij er niet waren. Hij zal wel gedacht hebben van; ‘O nee hè, niet weer van die toeristen die nog nooit een leeuw in het wild hebben gezien.’ Na ongeveer een kwartier tot 20 minuten bij hem te hebben gestaan zijn we weer verder gereden. Bij de olifantsrivier hebben we gestopt om wat te drinken bij zonsondergang. Na een pauze van ongeveer15 á 20 minuten zijn we weer in de auto gestapt. We zagen bij de rivier nog wat impala’s en kudu’s lopen. We reden weer weg en onderweg kwamen we de leeuw weer tegen, nu lag hij midden op de weg. Hij keek ons weer aan en ging weer liggen. Even later begon hij te brullen. Zo zeg, dat is niet al te zachtjes, je voelde het door je hele lichaam heen. Echt prachtig om dat te horen. Even later brulde er uit de verte een leeuw terug en ging de leeuw die op de weg lag op pad, we hebben hem een heel eind gevolgd. Hij liep weer naar de olifantsrivier. Daar ging hij in het gras liggen en toen zijn wij terug gereden richting Campfire Safaris. Ongeveer 10 minuten van Campfire safaris af kregen we een lekke band. Die moest dus nog verwisseld worden. En of het nog niet genoeg was, we hadden de juiste ringsleutel niet bij om de krik van de landrover af te halen om de band te kunnen vervangen. Hiervoor moest iemand de sleutel komen brengen. Ik snap nog steeds niet hoe dat die elkaar begrijpen als ze uitleggen waar ze zijn. Voor mij zijn het alleen maar bomen om me heen, maar goed zij weten de weg. Nadat de band was vervangen konden we weer verder. Bij Campfire Safaris aangekomen zat de poort al op slot. We moesten Brass bellen om hem open te maken. Eindelijk na een keer of drie proberen nam Brass de telefoon op en kwam de poort openen. We werden netjes voor de toren afgezet waar het diner al op ons stond te wachten.

Morgen vroeg op, om 5.45 uur moeten we namelijk al vertrekken. We gaan wandelen met baby leeuwtjes!