The elephant ride!

Vandaag begon erg vroeg, om 4.00 uur al. De nacht was zwart. De wekker ging en ik kleedde mij op mijn gemak aan, poetste mijn tanden en was klaar voor vertrek. Met vier mensen van Campfire Safaris liepen we richting de poort. De auto stond daar al klaar. Ik keek omhoog en zag een prachtige sterrenhemel met duizenden sterren daar boven. Ik zat samen met Esther op een bankje op/in de achterbak van de auto, het was wel winderig als je dan met 100 km/h over de weg raast. Het grappige was dat er veel temperatuur verschillen waren, dan heel koud, dan lekker warm, dan weer een stuk heel koud en zo verder. Toen we na anderhalf uur rijden bij Jabulani Camp aankwamen moesten we nog een heel eindje door het Krugerpark heen om uiteindelijk bij de olifanten terecht te komen.

Het kamp komt als volgt aan zijn naam: Jabulani werd gevonden toen hij nog maar een paar dagen oud was, zijn moeder was vermoord en Jabulani werd door mensen opgevoed. Later werd de olifant weer in het wild geïntroduceerd, maar dit beviel Jabulani helemaal niet. Daarom is Jabulani bij zijn ‘baasje’ blijven wonen. Later zijn er nog twaalf olifanten uit Zimbabwe naar het kamp gekomen. Deze olifanten zijn net als Jabulani wezen. Hier zijn ze de olifanten gaan trainen en uiteindelijk konden ze mensen gaan ontvangen en een olifantenritje laten maken.

Op dit moment liepen er verschillende volwassen olifanten en ook een aantal jongen rond. Het jongste kalfje is op het moment nog maar twee maanden oud en het is zo’n leuk nieuwsgierig ding een. Hij liep de hele rond te drentelen en onder de olifanten door te rennen. Ook wilde hij met iedere olifant die hij tegen kwam spelen. Dit ging helaas niet voor hem op. Echte controle over zijn slurf had ie ook nog niet echt. Geweldig om te zien.

Als eerste kregen we een korte introductie, er werd verteld hoe de olifanten op bepaalde aanwijzingen reageren en ook kregen we een stukje anatomie van de olifant. We mochten Jabulani voeren, door brokken op onze handen te leggen, zodat hij deze kon oppakken en in zijn mond kon stoppen. Later werd ik geroepen, ik moest brokken pakken en in zijn mond doen….. ik had het hier niet zo op, maar de man hield mijn arm vast en uiteindelijk heb ik de brokken netjes achter op jabulani’s tong gelegd.

Toen was het tijd voor een ritje, we zijn op de olifanten geklommen en hebben een uurtje gelopen. De olifant waarop ik meereed heette Joe, een olifant die ieder takje wat hij tegen kwam af wilde breken en totaal niet op het pad wilde blijven. Een lekkere eigenwijze olifant dus. Je hebt vanaf een olifant een gigantisch mooi uitzicht over een groot stuk van het land, je kijkt over bijna alle bomen uit. Het was een hele mooie ervaring. Onderweg hebben we buffels, giraffen wrattenzwijnen en gnoes gezien. (En nee, ik ga niet van al die dieren haren plukken, dat wil ik ze niet aan doen.) Weer terug bij het olifantenkamp werden we netjes bij een plateau afgezet en werden we bedankt door de olifanten, waarna wij ze een applaus gaven. Toen moesten de olifanten gaan liggen, zodat hun zadels afgedaan konden worden. Al met al een gigantisch mooie ervaring om nooit meer te vergeten. Onderweg terug naar Hoedspruit hebben we nog wat giraffen en zebra’s gezien, we hebben ook in het dorp bij ‘Wimpy’ ontbeten op zijn Engels; ei met bacon.

Rond 10.30 uur arriveerden we terug bij Campfire Safaris en daar hebben we onze ervaringen met de anderen gedeeld. Om 11.00 uur hadden we een lezing over olifanten. Het thema: ‘Hebben we een olifantenprobleem?’ Dit omdat er overbegrazing is in het Krugerpark door olifanten, er zijn te veel olifanten voor het oppervlak en hier moet een oplossing voor zijn, maar wat? Want doodschieten mag niet, want wereldwijd zijn er te weinig olifanten. Een hormonen behandeling is een te grote taak, want hoe weet je welke olifant je al hebt behandelt. Al met al, een groot dilemma wat nog goed uitgedacht moet worden. Aan het eind van de lezing is er weer een HAS’er gearriveerd, ook hij had een goede reis gehad, net als de rest. Iedereen, behalve Esther en ik, zijn via Heathrow gevlogen.

Rond 16.30 uur zagen we buffels bij de waterbron bij Campfire Safaris, waarschijnlijk blijven ze vannacht hier bij het kamp, omdat ze zich hier veiliger voelen. Er werd hier al gezegd door de eigenaren dat als er buffels zijn, de jakhalzen en de leeuwen ook vaak in de buurt zijn. Dus wie weet horen we vannacht wel leeuwen en/of spotten we ze morgen????

’s Middags om 17.00 uur hebben we een gamedrive gedaan. We zijn anderhalf uur weggeweest en hebben verschillende impala groepen gezien. Ook hebben we giraffen gezien, veel vogels, kudu’s en een jakhals. Weer terug bij Campfire Safaris lagen de buffels langs het hek, om van hun nachtrust te gaan genieten.

Morgen wordt een rustige dag, we hebben om 11.00 uur een lezing over ecologie en om 16.00 uur hebben we weer een bushwalk. Er leven hier zoveel dieren. Van alles wat, ik hoop alleen dat er geen slangen, schorpioenen en andere enge beesten bij ons in de slaapkamer komen….. Zien in de vrije natuur is leuk, maar dan ook niet meer dan dat, ik hoef ze niet in mijn slaapkamer.